Nadat ik ontslagen werd op mijn laatste job, omdat deze gedigitaliseerd werd (lees: de klanten moeten het nu allemaal maar zelf doen) én ik overbodig werd, blijft het vechten tegen vooroordelen dat kennelijk the next job, om de hoek ligt als ge maar met de vingers knipt…
Ik ben realistisch, ken de waarde van jobs en diploma’s en weet heel vaak ook wat de waarde ervan op loon vlak is. Ik ben dus bijgevolg verre van te rollen en laat dat vaak ook merken. Met het nieuwe jaar ben ik ook een pak directer geworden naar interim en selectie kantoren, waar ik al ontelbare keren langs geweest zijn, maar ze toch blijven proberen om je te doen langskomen, omdat ze voor de zoveelste keer je CV op de VDAB website gevonden hebben…
De laatste tijd is het ook erg stil geworden op m’n blogje, gewoon omdat ik langzaam uit een diep dal aan’t klimmen ben en dat niet zo evident is. Ik heb dan bijgevolg ook niet altijd de zin om m’n tegenslagen hier te ventileren én daardoor hoor je natuurlijk momenteel ook een pak minder van mij dan normaal het geval zou zijn.
Ondertussen ben ik ook druk bezig om me bij te scholen en lessen te volgen in het gebruik van Apple producten. Ik hoor velen al lachen omdat heel wat mensen met Apple producten werken, maar voor iemand die altijd met PC en Microsoft werkte, is dat écht wel een hele aanpassing. Een aangename, maar toch een hele aanpassing. Het is dus veel boeken lezen en de betreffende programma’s leren gebruiken.
Nu nog alleen die ene leuke job vinden 😉
Een “oude” superheld uit de animé reeks met “The Fantastic Four” heeft het witte doek gevonden 🙂
December en 2017 zitten er bijna op en eigenlijk ben ik daar best blij mee, want de laatste helft van 2016 en 2017 waren letterlijk een tijd van enorm veel tegenslagen én dan kan het een mens wel eens wat téveel worden. Eén van de redenen waarom ik een hele tijd niets meer van me laten horen heb hier. Het zou anders een blogje van pure miserie en tegenslagen geworden zijn én daar had ik geen zin in.
Ondertussen begin ik mijn leven terug op orde te krijgen en raken gelukkig héél wat dingen verwerkt, maar ’t heeft zijn tijd nodig gehad. Ik ben me ondertussen ook volledig aan het omscholen en omschakelen naar Apple toe. In die tijd dat ik hierboven vermelde, ga mijn 12 jaar oude pc er de brui aan en mits ik een aantal systemen van Windows aan mij had laten voorbij gaan, viel ik ook daar wat in een zwart gat… Maar bon, alles komt langzaam aan op zijn effen en hopelijk tegen 2018 zal ik er terug zijn 😉
In tussentijd wens ik iedereen een fijne kerst met je familie en een voorspoedig 2018 toe. Maak er het beste van hé 😉
Mr. Perfect ligt definitief buiten bij mij. Het bleek te mooi om waar te zijn én meestal is het dat dan ook. Mr. Model is ook van de baan, die is andere oorden gaan opzoeken en mensen die gemakkelijk naar zijn hand te zetten zijn. Mijn weigering om mijn dating profiel op te zeggen voor iemand die ik in levende lijve nog niet eens ontmoet heb en me al de les zou komen spellen alsof het mijn halve trouwboek is, zal daar zéker voor een groot stuk in meespelen.
Mr. Snowdoggy neemt rustig zijnen tijd om te babbelen en me te leren kennen, wat ik op prijs stel, maar ik heb ook hem toch al eens op zijn plek moeten zetten, toen hij out of the blue wou dat ik naar Parijs kwam voor een romantisch weekendje en hij maar niet wou begrijpen dat niet iedereen geld in overvloed heeft om te laten rollen…
Op de zelfde moment was ik al een tijdje aan het kennis maken (dat verliep héél goed eigenlijk) met een kerel dik het best Mr. Brasil noem. Alles ging eigenlijk goed tot deze begon geld te vragen voor zijn vliegtuig ticket… Sommige mensen denken écht dat anderen achterlijk zijn. Uiteraard, na mijn weigering hierover, is het contact bijna niet meer bestaande.
Ondertussen moet ik zeggen dat het kennismaken met mensen via Tinder, voor mij toch nog niet zo positief geweest is als dat ik dat bij vele anderen hoor, geen idee hoe die dat allemaal doen.
To Be Continued…
